KIRKLANMIŞ HAYAT

Diş bilediğin her düşman bir dost kadar bilge

Kalbine sor istersen

Tıkanıp kaldığın yokuşlardan al yanıtı

Saatler onbeş yıl öncesinden daha hızlı geçiyor

İbne ibre, sokulası akrep, don kişotsuz yelkovan

Hizaya sokulan bir karınca bölüğüydü ömrümüz

Yarısı çukurda kaldı masalların

Eksilmeyen bir yıldızlar kaldı

Hangisi el sallayıp gittiyse yedeği hemen doldu yerine

Bir hileydi ama

Tam da birinci giderken ayağının takılıp

kıç üstü oturması o cengaverin

İster 'tavşan taktiği' deyin buna

İster harcayın gitsin sıradakini

Kalbin mi karışık sadece

Bunca beton dökülüp üstüne

bir de fiyakalı ithafla süslenmişken geçmişin?

Belki en iyisi unutup susmak her şeyi

Kırklanmış hayata vardın mı vardın

Artık senden evliyası yok bu hikayede

Bu hikayede senden hergelesi de yok:

Zavallı saatler kime sevgili olduğunu bir bilse

Ah be kopilim, sırıta sırıta sırat'ı mı buldun tam hesap vakti

Bak bir elinden şeytan tutuyor en cenabet haliyle

Ötekinde titremekte düşmesin diye zavallı kalbin