BİLİNÇALTIMDA CÜMBÜŞ

Bütün aşıkların kalbi yoruldu

Şimdi herkes kendi yağmuruna dökülüyor

Kurşun asker emir aldı: Sev-ki-üç-dört!

                                      Sev-ki-üç-dört!

Yaralı ömre cila şarkılar da eskiyor giderek

 Bir kıskaç duygusu içimde

Öte dönsem vurulduğumu anlayıp kuduruyorum

Beri dönsem sensizlik çalı-diken...

‘Çullan’ diyor içimdeki şeytan

-kendisini pabuçsuz ve yalınayak bıraktığımı unutup-

‘Senin gözlerin ufkun ardındaki başka dünyalara miyop

Ulaşmak diye bir şey yok bu kitabede

Uyma sen kavşaktaki yalancı işaret levhalarına

Yönsüzlük ışıtmadı mı aşkın yolunu?’

İçimden beşe kadar saymayı deniyorum

Daha ikiye gelmeden buharlanıyor sabır taşı

Bir uyanabilsem anlaşılmayacak belki yılların bu kadar çabuk geçtiği

Sular götürmeyecek tersine canlanan ayak izlerimi.

Kabul, mağlubuyum bu başlangıçsız oyunun

düdüğü kim çaldı, nerede durakladık, kim yuvarladı?

Hepsini benim haneme çiziverin gitsin.

Kıskaçtayken de kaçmayı beceremedim, kabul

Ömrüme birer kelepçe içimde birikenler

Pencereyi kırıp gökyüzüne salamadım onları

Bunu da çizin günah defterime.

‘Hayırsız bir kul’ muyum tanrının gözünde,

keşfedilmemiş bir dünya mı?

Sular durulunca her şey anlaşılacak

Kalbime yürüyen asansörün neden kontak yaptığı,

Ütünün niçin prizde unutulduğu,

Kapıyı çarparken anahtarın nasıl içeride kaldığı,

Bugün pazar olduğu halde bu kahrolası otobüste ne aradığım

Haydi, şimdi hep beraber silkinelim:

Azrailin çaldığı darbukada aşkın ritmi tınlasın durmadan

Nasılsa çoktan yitirdim tasarlayarak ölme cesaretini

Bir korkak yolcunun kalbi kaplumbağa hızında çarpıyor işte.

Gözünü seveyim miço, tek kişilik yer boş kalsın,

Kaptana söyleme sakın gemiyi hangi limanda batıracağını.