AY TUTULMASI

 

 

 

Benim bir kalbim vardı

Kusursuz inciler döker yağmur dilenirdi

Sular akar gider, günışığı şaşkın

Her gazete sayfasında bir bulmaca bahanesi

Önce ömrümüz sarsıldı, sonra tek sıra kuyruğa girdik acının önünde

Ardından yapraklarını döktü aşk:

Kimse anlamadı sonbaharın geldiğini...

 

 

Hep yıldızları sayıklayan güzel kız

Yengeç bir umut kıskacıdır bilmez misin?

Burçlar bazen zamansız mevsimlere işaret

Onu uğursuz sağanaklara göstermez misin?

 

 

Serin bir sonbahar gecesi

Ben, kalbim ve yıldızlar

Hepimiz hayata deli gibi bağlanacak kadar yalnız kaldık

Hepimizde aşkın çınlayan nefesi...

 

 

Benim bir kalbim vardı

Gölcük’te yağmur var

Kırık bir gökkuşağı varlığını duyurmaya çalışıyor

Her şey paramparça olacak bir süre

Tanrı’nın sözü bile.

Düşlerimin kış uykusundasın

Hiç bitmeyecek bir mevsimin ortasında

Bu yüzden her dem sürecek anıların tazeliği

Gözlerin toy bir badem olarak kalacak...

 

 

Söz bazen zavallı şarkı,

Bazen şiir boşluğa atılan kırık taş.

Benim bir kalbim vardı

Coşkulu işkenceler yaşayan

Her çığlıkta içindeki yarayı kahramanlık nişanı sanan

 

 

Artık umursamıyorum mu sanıyorsun susan çığlıkları?

Taş devriydi: Önce anılar gömüldü, önce yazılmamış mektuplar,

önce şarkılar.

Bu sessizlik haksız bir kıyamet değil de ne?

Benim o kalbim suskunluğu bozan klarnet,

Yivli tüfeğin teptiği omuz,

Bir ömrü sıfırlayan sırat köprüsü...

 

 

Söylenmedik ne mi kaldı bu mevsimde?

Bir şeyler kaldı mutlaka: Mahcup bir ıslık,

es geçilen bir demet anı.

Artık hepsini elbirliğiyle saklıyoruz

küçük bir çocuğun maymun resimli çantasında

Yıllar sonra meraklısı çıkıp açarsa

Kendi hüznünü de bulsun diye.

 

 

Ömrümüz bir ay tutulmasıydı

Kendine sarıldıkça kayboldu rengi

Aşk için maviydi diyorlar, denizi andırıyor en çok

Gemiler uzaklaştıkça o da eskiyor

 

 

Kocamış bir kurdum artık değneksiz köylerde

Çocuklar kuyruğuma teneke bağlayıp hazrolda şiir okuyor

 

 

Hayır çıldırmadım, en az deli dumrul kadar yokuşun başındayım

Elimde hangi parçalanmış şarkı varsa dağıtıyorum çocuklara

Gölgesi kırık bir ömre düşen aşk nasılsa ganimet sayılır

 

 

 

 

Benim bir kalbim vardı

Taşımadı bunları.

 

 

 

Cihan Oğuz, 2005-2017

Cihan Oğuz Facebook  Cihan Oğuz Twitter  Cihan Oğuz Instagram

Web Sitesi Tasarımı ve Yönetim Paneli