BAYAN K.’DAN AŞK ÜZERİNE YANIT NİTELİĞİNDE
SÖZLER
YA DA GELECEKSİZ BİR DUYGUYA AĞIT

I.
Durgundu o sabah yeryüzü: Aşk sonrası komplikasyon. ‘Şiir’
adını verdik, belirsizlik miydi? Yanılmak büyütür
gözbebeğini de, kalbini de, hele geçmişi... Bir sûreti olsaydı
yaşadıklarımın, en çok onlara borçlu kalırdım bu masalda
Düş, başka hiçbir şey değil bu: Kabus yanları sayılmazsa
 

II.
Ne kadar kolay aynı rüyayı her gece görmek: Uykusuzluğu, gerçeksizliği,
geleceksizliği farketmek, bir yarasanın getireceği muştuya şarkı uydurmak,
acıklı film sonlarını ısrarla anımsatmak, zorlamak bir düşü, kıyasıya, acımasız,
patavatsızca...

Aşk, yerine getirilmesi gecikmiş bir yemin mi olmalı?
 

III.
Döndü durdu her şey: Bitkiler, tavanda asılı mor renk kusan lamba,
ertelediğim hayat öyküm, sözünü verip vermediğim belirsiz buluşma
sendromları, her sabah sevinçle görüp kederle irkildiğim o el, uzansa
kalbime aykırı, geri dönse içimde şarkı...

Döndü durdu her şey: Uzaklaşmak ile yakınmak arasında beliriveren
anarşist nokta: Kalbime sallanan kara bayrak: Aşk

Dilini çıkarıp kaçan yaramaz bir çocuk desem -yalan değil

Döndü durdu her şey: Dünyanın tersine ivme kaybeden bir merakla...

 
IV.
Keşke söz verdiğimiz o an susmasaydık da
kanatlanmasıydı boşluğa ve boşuna kuşlar...

 
V.
AŞK ağır geldi, evet!

Kaf Dağıydı, okyanustu, görülmez bir melek sûreti...
Elimi uzatsam, günahlar çalkalanacak, devrilecekti yelkenli

Tut ki bir denizi yetim bırakmadım...
 

VI.
 Kesi
               k

    k
  esik

   ti

 her ş
       ey:

Aşk nasıl tamamlansın?

VII.
Geldiğin zamandı: bütün yıldızların eksildiğini gördüm

Gittin: gökyüzü yine boş...
 

VIII..
Düşlerime uzak bir şarkıyı sevmek:
İster miydin?