DAVETSİZ KONUK
anlıyorum. Tiz. Bir müzik gibi ruhuna işliyor
gidip gelen sancı: Acıdan mı doğar gülümseme?
Saklı bir mücevhere tapınan o asi tahrik
göğsünü bırakıyor geleceksiz nidaya
Gevşek artık gözlerindeki gergin tel: Aşk
bitti, mevsim de. Nisan kimi ayakta karşılamış ki?