Yeni Şiirler, Bir Erkek, Hiç Kadın, Sonsuz Koz

BİR ERKEK, HİÇ KADIN, SONSUZ KOZ

Sen kızmayasın diye parmaklarının biçimsiz olduğunu

söylemedim hiç. Bacaklarının çarpık durduğunu hızlı yürürken

Dudakların her zaman uzak, imkânsız, ama eğreti

Söyleyemedim şimşekler çakan gözlerine yakışmadığını aşkın

Burçlarımız tersti, yükselenlerde buluştuk zar zor

Ne zaman falına baksam fincanın dibinde yalvarmaya hazır bir adam

Üç kuruşluk telve bile anladı

tedirgin, mesafeli, korkak olduğumuzu

Söyleyemedim ama, Allah’ın gücüne gider diye

Gitti belki, ondan yağmurun yavşak yavşak yağması

Elime gitar alıp bir şarkı bile adayamadım ya sana

Sırf bunun için öldürmek istiyorum bütün müzisyenleri

Ama seni otuzbir çekerken bile aldatmadım hiç

Tahrik demedi, taklit imzaya direndi ellerim

Artık benim de kozlarım var iyi kötü

Küçük bir bebeği avutur gibi

Tek tek emeceğim ayak parmaklarını

On hünere, on masala dokunacağım cüretle

Bir yanardağ kafesini yırtıp yıldızlarla öpüşünceye kadar

Madem kelimeler sırtını dönmüş birbirine

Uçuruma ramak kalmış her adımda

Yeminle söylüyorum işte

Parmaklarını tek tek emeceğim

Çıldırtana kadar içindeki uslu tayları

(Yeniyazı dergisi, Bahar 2011)

Bu içerikle ilgili diğer bağlantılar

Kitaplar