XCVII.

Göreceksin bir kelime ordusu paylayacak beni

Harflere boğulacağım sen uzak kaldıkça

XCVIII.

Çok acıtıyor canımı

İki kıtanın ayrıldığı İstanbul

XCIX.

Hep hayata mı inanmalı?

Bu sabah da düşlerden çık yola

Kuş ol uç

Nergis ol aç

Aşk ol sığma ömre

Yakana bir uçuç böceği kalp olsun dursun ne olur

C.

Kırıldı iklimi aşkın

Yaprağı koptu, rengi azaldı

Tek söz hatırlamıyor kimse ona ait

Tökezlendi talihi kalplerin de.

CI.

Gözlerine nasıl ulaşmalı

Nasıl girmeli kitabene

Hangi yıldız senin, hangi burç yakışık

Seni sana senden fazla nasıl anlatmalı?

CII.

Hayat bizden sonra da sürecek

Biraz eksik, biraz buruk, ama gri

Üç asır sonra bulunan bir kitabe sanılacak

Bir gecede yıldızlara soluksuz çizdiğim suretin

CIII.

Dünya sana kollarını açsaydı her sabah

Kırılmasaydı keşke mahzende gizlediğin tek şarap şişesi

CIV.

Soluğunu tutsan irkilecek gece

Bir şarkı söylesen affetmeyecek yıldızlar

Oysa ne sessizdi kalbin

Oysa hangi gemi batmadı ki orada?

CV.

Kendini bıraktığın kadar bulut ne kadar bulut?

Ömrünü verdiğin ayna ne kadar ayna?

Uçtuğun kadar uçtun

Göründüğün kadar göz

Ne kuş kadar umudun var yeni bulut bekleyecek

Ne çizik aynada kaybolur güzelliğin

CVI.

Dumanlıydık, yakası açık binbir küfür

Bulmasa da yerini

Bir aksiliktir gidiyor

Kimbilir neyin peşinde

Bir ayrılık masalı mı, bir sevda gerçeği mi bu?

Düşler karışmakta ruhunun ta derinine